Аңканьтем ёша-кўра эщӑтыйс мурӑх воньщты кеша. Кашӑң хӑт ёнтӑс тнты воньщпӑт. Аньтем нюки вайт нх сорӑтӑс.
Мурӑх воньщты сыс ун емӑң хӑт иты авӑсэв. Асикет унта янхсӑт вантты, хта ар мурӑх пурима.
Имты аӑң сахӑт амӑтман ўватӑс аньтем:
– Нх киаты! Нх киаты! Мурӑх воньщты мӑнўв! Аңканьтен хўв авӑсты ӑнт питӑ! Сора умӑтияты!
Мет она нх киамтӑс Варя нэмпи ай эве. Сора нюки вайа нымӑтты хошӑс. Пушӑх кеа такӑн ярапсаы. Карты шома ӑн аэмӑс.
Аңканьтем вана хӑтмӑс па хишапса: